De Stichting Erfgoed Eisden organiseert regelmatig acties en evenementen.
Met 11 nov om 11uur, de start van carnaval, in het zicht,
start in het CC Maasmechelen de expo: Alaaf – carnaval.
Tentoonstellingsmaker Marc Milissen creëert een boeiende expo, die je laat kennismaken met carnaval als een belangrijk onderdeel van de Maaslandse identiteit. Alaaf bekijkt carnaval door drie veelkleurige maskers: carnaval in de wereld i.s.m. de Academie Beeldende Kunsten Maasmechelen, een kunstluik met morbide en absurdistisch werk van de internationaal gerenommeerde Nederlandse kunstenaar Folkert de Jong en ten slotte zoomt het feestmasker in op het gezicht van carnaval in Maasmechelen.
i.s.m. Dienst Erfgoed, de Maasmechelse carnavalsverenigingen en Gallery Sofie Van de Velde
Opening: zondag 25 september 2022 om 17u
Expoperiode: zondag 25 september t.e.m. zaterdag 12 november 2022
Openingsdagen en -uren: ma t/m vr: van 10 tot 12 uur en van 13 tot 17 uur, za van 9 tot 12 uur. Gesloten op zon- en feestdagen. De openingsuren kunnen afwijken. Raadpleeg onze website voor je bezoek.
Gratis activiteit
Enkele sfeerbeelden van dit evenement.
De tentoonstelling ALAAF bestond uit drie luiken: Luik1: Eigentijdse beeldend kunstenaar Folkert de Jong Luik2: De karnavalstoet volgens leerlingen kunstacademie Maasmechelen. Luik3: De Grote Stoet met medewerking van de Maasmechelse karnavals verenigingen
Receptie en opening
Luik 1: Folkert de Jong.
Een eigentijdse beeldende kunstenaar. Zijn bizarre creaties doen aan karnaval denken maar is die vrolijkheid wel echt?
Luik 2: Een academische karnavalstoet.
Deze stoet is door de leerlingen van de kunstacademie Maasmechelen gecreëerd compleet met maskers op de kop en toeschouwers tegen de wanden.
Luik 3: De grote mensen stoet
Deze tentoonstelling is met medewerking van de Maasmechelse karnavals verenigingen tot stand gekomen. Het stelt een grote stoet voor die steeds begint met de statige reuzen en daarna volgen de grote en kleine karnavalswagens bemand met carnavalszotten van vroeger en nu en van heinde en ver.
Op 7 september 1922 zijn voor het eerst steenkolen uit de kolenmijn van Eisden vertrokken naar een klant...
Daarom staat deze open monumentendag ook in het teken van dit evenement nu exact 100 jaar geleden. Vergeet zeker niet onze nieuwe trekpleister aan het kerkplein te bezichtigen. De indrukwekkende muurschildering ter ere van de mijnwerkers op de muur van basisschool De Griffel tegenover de mijnkathedraal.
100 jaar later illustreert het Museum van de Mijnwerkerswoning (en het onlangs geopende kindermuseum) hoe het mijnwerkersgezin toen leefde : wat aten ze, hoe sliepen ze, hoe leerden en speelden de kinderen?? Was het in de goede oude tijd beter??
Onze gepassioneerde gidsen , bevoorrechte getuigen van een flinke brok steenkoolgeschiedenis, nemen jullie graag mee op hun tocht door het rijke verleden van het museum van de mijnwerkerswoning.
Ook de mijnkathedraal met zijn imposante 54 m hoge toren en waarvan de glasramen zijn geïnspireerd op die van de kathedraal van Chartres, wordt op Open Monumentendag opengesteld voor het publiek.
Museum van de mijnwerkerswoning : (gratis) te bezichtigen op zondag 11 september 2022 van 14u tot 18u.
Sint-Barbarakerk : (gratis) rondleidingen op zondag 11 september 2022 om 13u – 15u – 17u; vertrek aan het monument van de putmannen.
128 m2 grote muurschildering als eerbetoon voor de mijnwerkers en herdenking van de start van de kolen exploitatie in september 1922.
Woensdag 07-09-2022 is het 100 jaar geleden dat de 1ste kolen voor verkoop in de mijn Limburg Maas te Eisden zijn bovengehaald. Deze historische gebeurtenis voor Eisden wordt in samenwerking tussen Stichting Erfgoed Eisden en Tuinwijk2020 herdacht en letterlijk in de verf gezet met een 128 m² grote muurschildering op de gevel van basisschool De Griffel, tegenover de mijnkathedraal in de Eisdense Cité.
Deze muurschildering is een eerbetoon aan de mijnwerkers en als herinnering aan 100 jaar mijnverleden en werd gecreëerd door 3 Catalaanse graffitikunstenaars samen met de Maasmechelse graffiti-artiest Marco – Scarco – Scarpato.
Daarmee heeft Eisden Cité er een echte toeristische trekpleister bij. Als u voor het kunstwerk staat zal u sterk onder de indruk zijn wanneer de zes paar ogen van deze meters grote echte mijnwerkers u aankijken. Alle dagen te bezichtigen vanaf 07-09-2022. Dit moet u gezien hebben.
In het filmpje hieronder kun je zien hoe de kunstenaars het project zelf gedocumenteerd hebben.
Het is ons gelukt: het folkfestival van Ham wil de deuren openzetten voor optredens in de Limburgse dialecten en zo onze eigen volkscultuur en talig erfgoed in de spotlight zetten. Het is Piet Stinckens uit Bree die de spits mag afbijten.
Tentoonstelling van de Stichting Erfgoed Eisden: Sint-Willibrorduskerk Eisdendorp van Zondag 3 juli tot 7 aug 2022. Openingstijden: Op zaterdag 10-16u en Zondag 10-14u.
*** Inclusief toelichting van het archeologisch onderzoek. SAMENSTELLING EN FOTO’S: Pierre Kelleners
Verschillende grote werken op en rond het Vrijthof, de aanleg van een fietsbrug, een nieuwe ontdubbelingsweg en een nieuwe viaduct, schiepen met de bouw van nieuwe woongelegenheden op de site van de voormalige gemeenteschool voor een nieuw Eisdens dorpsbeeld.
Het Gemeentehuis
De eerste grote werken aan het Vrijthof betroffen de renovatie en verbouwing van het voormalige Eisdense gemeentehuis.
Het gebouw dateert van 1954 en was toen een voorbeeld van nieuw bestuurs- en administratief centrum. Na de gemeentelijke fusie van 1971 verloor het zijn oorspronkelijke functie. Verschillende gemeentelijke diensten vonden er een onderkomen. Tot het in hoofdzetel zou worden van de sociale huisvestingsmaatschappij Het Maaslands Huis.
Het werd niet alleen een uitbreiding maar ook een grondige renovatie, die mei 2013 afgewerkt was.
DE OPGRAVINGEN OP HET VRIJTHOF
WAAROM HET ARCHEOLOGISCH ONDERZOEK…? Bij grote werken stoot men wel eens op archeologische vondsten. Naar gelang de goede wil van de ondernemer wordt dit gemeld en de vondsten bewaard. Dikwijls doet men dit niet omdat een archeologisch onderzoek de werken vertraagt.
Voor de heraanleg van het Vrijthof moest de gemeente Maasmechelen dus ook een dergelijk onderzoek laten uitvoeren.
Het Onroerenderfgoeddecreet van 12 juli 2013 verplicht de aanvrager van een omgevingsvergunning voor stedenbouwkundige handelingen een archeologienota bij de vergunningsaanvraag te voegen
Er zijn verschillende zaken die bepalen of een archeologienota noodzakelijk is. Je mag ervan uitgaan dat het voor verkavelingen zeker nodig is vanaf een perceel oppervlakte van 3000 m² of meer en voor bouwwerkzaamheden vanaf een perceel oppervlakte van 3000 m² of meer en een bodemingreep van 1000 m² of meer.
Het bestaande plein en de omliggende straten, evenals de trappen naar de kerk werden in het kader van dit project volledig vernieuwd. De straat aan de noordzijde van het plein, het Vrijthof, werd hierbij ongeveer 6,5 m naar het zuiden verlegd. Op deze manier werd een bredere terras- en voetgangerszone aan de noordzijde gecreëerd.
Aanleg van een fontein
Centraal op het terrein werd een fontein voorzien met spuitkoppen (ca. 400 m2 )
Het begin
Op vrijdag 18 augustus 2017 was er een werfoverleg met Frank Jaspers, Klaudie Boosten (Architectuur Depot), Luc Didden (Grobelco), Pierre Wijnen (gemeente Maasmechelen), Elke Wesemael (ARON bvba) en Sebastiaan Augustin. Op deze vergadering werd de praktische uitvoering van de werken besproken. Het onderzoek was voorzien in twee fases. Fase 1, met als startdatum 21 augustus 2017. Het proefsleuvenonderzoek werd uitgevoerd op 21 en 22 augustus 2017.
INTERPRETATIE
Het voorkomen van een plaggendek in het centrum van Eisden-Dorp kan verklaard worden vanuit een historisch kader. Het Vrijthof in Eisden gaat namelijk terug op een Dries, een gemeenschappelijk plein voor het vee of een plaats waar men mocht planten. De aanwezigheid van een plaggendek is dan ook te relateren aan het gebruik van het plein als akkergrond in vroegere perioden. Wanneer het plaggendek tot stand is gekomen is echter niet duidelijk.
Onderzoek van het spoor leverde twee dolium-fragmenten en één fragment bouwkeramiek op. Deze vondsten dateren het spoor in de Romeinse periode. Aanwezigheid van een fragment van een modern wijnglas in de vulling.
MUREN
De sporen die in het zuiden en het oosten van het marktplein werden aangetroffen, zijn post middeleeuws.
De bakstenen muren te relateren aan de bebouwing, het voormalige gemeentehuis, die vanaf het midden van de 19de eeuw op het Vrijthof gestaan heeft. De muur in sleuf 5 gaat vermoedelijk terug op de originele bouw uit 1848, de muren uit sleuf 4 op een uitbreiding omstreeks 1883. Dit gemeentehuis werd op 1 april 1945 door een uitslaande brand volledig vernield.
VONDSTEN
Er werden in totaal 16 vondsten geregistreerd.
Het betrof acht fragmenten aardewerk, één fragment bouwkeramiek, één glasscherf, één menselijk botfragment en vijf metalen voorwerpen. Het aardewerk omvat twee wandfragmenten van de dolium, een voorraadpot uit de Romeinse periode. Beide fragmenten zijn afkomstig van eenzelfde pot of vaas vervaardigd in een doliumbaksel. Twee wandfragmenten en een randfragment zijn in rood beschilderd aardewerk gemaakt. Op geen van de fragmenten is echter beschildering aanwezig. Het randfragment is afkomstig van een pot uit de tweede periode van Schinveld en kan in het eerste, mogelijk nog het tweede kwart van de 13de eeuw gedateerd worden35. De twee wandfragmenten zijn vanaf 1050 te dateren. Een volgend wandfragment is afkomst van een kruik in Maaslands aardwerk. Tot slot leverde het onderzoek twee grote randfragmenten in geglazuurd witbakkend aardewerk op. De fragmenten hebben toebehoord aan een teil met een niet ondersneden bandvormige rand. De teil dateert uit de late tot post middeleeuwse periode Het fragment bouwkeramiek is vermoedelijk eveneens Romeins, maar was dermate klein dat het niet mogelijk was om het aan een welbepaalde vorm (tegula, Romeinse dakpan) toe te wijzen. Het glasfragment betreft een voet, afkomstig van een modern wijnglas.
DE VIJF METALEN VONDSTEN zijn allen afkomstig uit de storthopen. Het gaat om vier niet nader te determineren loden fragmentjes en een koperen munt. De munt betreft een goed geconserveerde Gelderse koperduit uit 1690. Op de voorzijde bevindt zich een tulpkrans met daarin de tekst.D. GEL RIÆ in drie regels en daaronder het jaartal. Dit is voluit: ducatus Gelriæ, en betekent: hertogdom Gelderland. Op de keerzijde bevindt zicht het Gekroond wapen van Gelderland. Tekst: .IN. DEO. SP. NOS. (of variant). Dit is voluit: in Deo spes nostra, en betekent: onze hoop in de Heer. De muntmeester zou Johan van Brienen zijn geweest
HET OUDSTE SPOOR dat het onderzoek aan het licht bracht is een kuil die op basis van enkele aangetroffen aardewerkfragmenten in de Romeinse periode dateert. Een andere kuil, een greppel en de oudste fase van de weg horen waarschijnlijk eveneens in deze periode thuis. De kans bestaat dat ze misschien zelfs ouder zijn. De greppel werd bijvoorbeeld onder de oudste fase van het wegtracé aangetroffen.
HET KINDERGRAF dateert vermoedelijk in de volle (900-1200) of late (1200-1600) middeleeuwen. Het is niet duidelijk of het gaat om een geïsoleerd graf dan wel om een graf dat deel uitmaakte van een kerkhof en hoe we de aanwezigheid van het graf dienen te verklaren. In de middeleeuwen werden overleden personen, zeker als het om christenen ging, immers rond of in het kerkgebouw begraven. Het graf is daarentegen op 30 m van de huidige en de romaanse kerk (13de eeuw) gelegen, buiten de afbakening van het kerkhofareaal zoals we het vandaag de dag nog kennen. Het menselijk botmateriaal is bestudeerd door Birgit Berk, fysische antropologe. Zij concludeerde dat het gevonden bot zeer waarschijnlijk een dijbeen is van een mens, meer bepaald een kind, met een leeftijd van ten minste 1,5 jaar. Waarschijnlijk was het individu eerder rond de drie jaar oud. Het volledige waarderingsverslag is terug te vinden onder bijlage
WATERPUT
In het noorden van het Vrijthofplein werd een waterput (?) aangetroffen die een kuil doorsneed. Het betrof een vermoedelijke waterput, een kuil, een greppel en een paalkuil. De vermoedelijke waterput heeft een diameter van ca. 3 m en een lichtbruine lemige vulling met enkele houtskoolspikkels en baksteenfragmenten erin
Geen van deze sporen leverde vondsten op. De donkere vulling van de waterput suggereert een middeleeuwse of na middeleeuwse datering. De sporen kunnen echter niet jonger zijn dan de 18de eeuw, gezien hun ligging in een zone die volgens historische kaarten vanaf het begin van de 19de eeuw bebouwd was.
HET VIADUKT OVER DE KERKHOFSTRAAT
Dit brugje over de Kerkhofstraat leek een eeuwig leven beschoren. Het werd niet meer gebruikt. Tenzij als rendez-vous oordje voor jonge paartjes, of voor een of andere door de regen verraste schuilende wandelaar.
Iedereen kende het ooit als het “het brökske” aan het einde van de Kerkhofstraat. Het was zichtbepalend en het was onlosmakelijk verbonden met de Kerkhofstraat. Een bouwsel dat zijn bestaan uitsluitend te danken had aan de goede oude stoomtram.
De tramlijn die in 1896 tot stand kwam als de lijn Tongeren Maaseik volgde eerst de Steenweg, nu de Rijksweg. Het spoor volgde de steenweg over de draaibrug Eisden 1, de Vuchterbrug, en geraakte zo in Eisden Dorp. Toen de Tuinwijk bewoond raakte konden de bewoners enkel gebruikmaken van de halte “Eisden. Café Charbonnage”, nu Beerensheuvel.
Met de snelle groei van de tuinwijken van de koolmijn, de uitbreiding van de Pauwengraaf als handelsstraat en de vestiging van het postkantoor op de hoek van de Koninginnelaan en de Nijverheidslaan, maakte een nieuw halte op dit kruispunt kennelijk ook interessant voor de Maatschappij van de Buurtspoorwegen.
Vanaf 1936 vormden de nieuwe vaste bruggen over de Zuid-Willemsvaart daarbij een nieuwe mogelijkheid om de lijn nu, over de brug Eisden 2, naar Eisden Dorp te verleggen.
De plannen en uitvoeringen dateren van 1938.
Omdat de tramlijn terug naar zijn bedding langs de Steenweg geleid moest worden moesten aan weerzijden van brug hellingen, de zogezegde, gelegd worden.
Grote hoeveelheden schist, het afvalgesteente dat in de kolenwasserij van de steenkolen gezuiverd werd, was een goedkoop gesteente, dat van onder de kolenwasserij per Décauville-smalspoor geen lange weg moest afleggen.
Van de Nijverheidslaan werd een zacht hellende berm voor het tramspoor aangelegd. Op de rechteroever van het kanaal werden dezelfde werken, richting de steenweg, uitgevoerd.
De helling naar de Dorpsstraat bleek, door de voortschrijdende mijnverzakkingen, geen geschikte weg voor de tram. Daarom plande men het tramspoor over een zacht dalende, richting de Steenweg.
Maar men moest over de Kerkhofstraat, vroeger de Zandstraat, geraken. En hiervoor werd het viaduct gebouwd.
In 1942, tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de tramlijn nog eens verlegd. Nu volgde ze Koninginnelaan en de Zetellaan tot aan de koolmijn. En vervolgde dan zijn weg naar de brug en de Steenweg.
Toen het in 2021 gesloopt werd had het 83 jaar het zich van de Kerkhofstraat bepaald.
Met de gewijzigde wegeninfrastructuur in en rond Eisden drong zich ook een oplossing op voor het drukke doorgangsverkeer voor Eisden Dorp op.
De oplossing lag bij een ontsluitingsweg van de brug rechtstreeks naar de Rijksweg. De berm van de tramlijn werd vernieuwd en een nieuwe weg aangelegd.
Met de nieuwe fietsbrug die in mei 1921 ingehuldigd werd kon men vijf maanden later, begin oktober 2021, ook de nieuw weg over het nieuwe viaduct in gebruik nemen.
DE POORT VAN DE GEMEENTESCHOOL
De al geruime tijd leegstaande Eisdense gemeenteschool moet de plaats ruimen voor nieuwe woongelegenheden. De duizenden leerlingen die hier ooit op de schoolbanken zaten zullen ondanks alle renovatie, herbestemmingen en nieuwbouw, toch nog altijd aan hun vroegere schooltijd herinnerd worden. Het visuele beeld van de school, die in 1931 afgewerkt was, zal in het straatbeeld aanwezig blijven. Het mooie poortgebouw, eens het centrale deel van de school, blijft ook in de nieuwe architectuur behouden. Het blijft in de Onderwijsstraat een mooie blikvanger.
In overleg met de gemeente Maasmechelen worden appartementen met één of twee slaapkamers voorzien voor bijvoorbeeld alleenstaanden, kleine gezinnen en ouderen. Ook zijn tien van de 32 appartementen aangepast voor mensen met een beperking.
De voormalige school staat al enige tijd leeg. Maaslands Huis kocht deze gebouwen aan en voorziet er nu sociale huisvesting. Het mijngebeuren heeft een nadelige invloed op de gebouwen gehad. Ze worden gedeeltelijk afgebroken en weer opgebouwd. Toch zal het visuele beeld van de school in het straatbeeld aanwezig blijven. Het centrale deel van de school is een mooi poortgebouw dat ook in de nieuwe architectuur behouden blijft.
Aan de straatzijde voorziet het Maaslands Huis op het gelijkvloers acht appartementen met één slaapkamer, waarvan vier aangepast voor personen met een beperking. Op de eerste verdieping, samen met het dakniveau, komen er acht duplex-appartementen met twee slaapkamers. De latere aanbouw aan het symmetrisch schoolgebouw wordt afgebroken. Op deze plaats voorziet Maaslands Huis een doorgang met daarboven in totaal vier appartementen. In het binnengebied wordt een gebouw met vier bouwlagen met lift voorzien, met in totaal twaalf appartementen, allen met twee slaapkamers waarvan zes aangepast voor personen met een beperking. Het gelijkvloers niveau van dit gebouw bevat twintig overdekte parkeerplaatsen.
Tentoonstelling van de Stichting Erfgoed Eisden:
SAMENSTELLING EN FOTO’S: Pierre Kelleners
Bronnen: Archeologisch verslag Elke Wesemael (ARON bvba) en Archief Stichting Erfgoed Eisden
Op 6 april is de filmploeg van Vlaanderen Vakantieland op bezoek geweest in ons museum van de Mijnwerkerswoning en omgeving. Presentatrice Laura Govaerts kwam samen met Dieter Coppens op ontdekkingstocht in de mijnwerkerswoning om een nieuwe aflevering voor het populaire VRT-programma te maken.
Bekijk hieronder nog enkele sfeerfoto’s tijdens deze draaidag.
Fragment VRT Vlaanderen Vakantieland 30 april 2022 tuinwijk en museum. Voor de hele aflevering van Vlaanderen Vakantieland thema de Maaskant klik op deze Link
In het Sint Barbarazaaltje is op 23-04-2022 de tentoonstelling van schoolfoto’s geopend en heeft er openingsreceptie plaatsgevonden voor het nieuwe Kindermuseum of een betere omschrijving het “Museum van het kindzijn” (leren en spelen zoals toen).
Dit nieuwe museum, toont het kind-zijn tijdens de jaren 30 – 40 van de vorige eeuw. Het leren en spelen zoals toen. Het is ondergebracht in het 2de gedeelte van de tweewoonst naast het museum van de Mijnwerkerswoning. Voor die gelegenheid zijn een aantal gasten uit onze gemeente uitgenodigd en als speciale gast konden we Minister Meryame Kitir verwelkomen. Als kind is zij trouwens hier in de tuinwijk opgegroeid en heeft ze ook op de meisjesschool vlak in de buurt de lagere school gevolgd.
Toespraken ter gelegenheid van deze opening: Michel Meulenmans, Voorzitter Stichting Erfgoed Eisden, Corrie Bemelmans, Schepen van Cultuur, Jan Kohlbacher, medestichter, bezieler Stichting Erfgoed Eisden, Meryame Kitir, Federale Minister van ontwikkelingssamenwerking.
Na deze openingsreceptie bezocht het gezelschap het nieuwe Museum van het kindzijn. Lees hier het artikel dat in HLN hierover verschenen is.
De tentoonstelling van schoolfoto’s in het St. Barbara zaaltje
Erfgoeddag in Eisdendorp
Ook in Eisdendorp is ter gelegenheid van erfgoeddag een tentoonstelling van de schoolfoto’s uit Eisdendorp ingericht in de Sint Willibrorduskerk.
Bezoekersaantallen op zondag 24 april 2022. Sint-Barbarazaal (10-18u) 150 pers. (kinder)museum (10-18u) 300 pers. Sint-Willibrordusk. (10-18u) 91 pers.
Tevens is deze vernieuwde website van de stichting officieel on line gezet en voorgesteld erfgoedeisden.be
Burgemeester Raf Terwingen overhandigde op 13 nov 2021 de 2-jaarlijkse Cultuurprijs van de gemeente Maasmechelen aan Tuinwijk2020.
Deze prijs wordt toegekend aan personen of verenigingen die zich door hun inzet verdienstelijk wisten te maken voor Maasmechelen.
Tuinwijk2020 heeft het afgelopen weekend de tweejaarlijkse cultuurprijs van de gemeente Maasmechelen ontvangen. “Weinig verenigingen zijn zo gekend als Tuinwijk2020. Dat komt natuurlijk door Parkies, maar er is zo veel meer dat de vereniging bijzonder maakt”, zegt cultuurschepen Romain Hamers. “Het kunstproject De Bomen In, de Citérun, Fietsen in de bomen en straks weer Winterlicht zijn daar enkele voorbeelden van. In die zin is Tuinwijk2020 een buitenbeentje. Ze zetten niet alleen de cité, maar ook Maasmechelen sterk op de kaart”.
De prijsuitreiking vond plaats op zaterdag 13 november 2021 in de schouwburg van het Cultureel Centrum van Maasmechelen. Vanwege de Corona maatregelen werden het aantal genodigden beperkt.
Speciaal voor diegene die er niet bij konden zijn, kun je hieronder een korte filmimpressie van deze prijsuitreiking bekijken. Maar eerst ziet u een video met interviews van een aantal persoonlijkheden over Tuinwijk 2020 die bij aanvang van de prijsuitreiking op een groot scherm werd vertoond (ook een Corona-safe oplossing).
Bewoners van de vroegere Eisdense mijncité creëerden kleine en minder kleine lichtdecors die hun tuin of huis in sfeervol ‘winterlicht’ plaatsen van 4 december 2020 tot en met 31 januari 2021, dagelijks van 17 tot 22 uur. Info en (vanaf 4 december) een plattegrond op www.tuinwijk2020.be.
Op het industrieterrein van Lanklaar lagen ooit de krijgsgevangenenkampen van de Eisdense koolmijn. Een plaats die in de volksmond beter gekend bleef als het “Russisch Kamp”.
Na de Russische krijgsgevangenen van 1942 tot 1944 en de Duitse krijgsgevangenen van 1945 tot 1947, werden de barakken door de koolmijn omgevormd tot noodwoningen voor de migranten die vanaf 1946 naar België gehaald werden om de belangrijke steenkoolproductie op peil te houden. Voormalige Duitse krijgsgevangenen, Poolse, Oekraïense, Hongaarse, Estse, Litouwse, Letse en Russische vluchtelingen die men in de Duitse kampen geronseld had, zouden vanaf 1946 met de pas aangeworven Italiaanse arbeiders de 263 noodwoningen bevolken.
In de twintig jaar dat het Russisch Kamp op deze wijze als een dorp leefde en beleefd werd, verbleven er duizenden mensen. Met een schooltje, een kapel, een kantine en de winkel van de familie Kessen blijft het Russisch kamp een begrip voor de voormalige bewoners en hun kinderen. Er werden huwelijken gesloten en kinderen geboren, er werd gefeest en getreurd. Al deze emoties houden tot op vandaag de belevenissen en de verhalen levendig.
Expoperiode: ma 26 oktober 2020 t.e.m. eind juni 2022 Openingsdagen en -uren: ma t/m vr: van 10 tot 12 uur en van 13 tot 16 uur. Op zaterdag is de expo geopend van 9 tot 12 uur. Opgelet in Juli en aug zaterdag GESLOTEN. Gesloten op zondag, van 4 t/m 7 april en op 01, 13, 22 en 24 mei 2021.
Toegang: gratis
Regels m.b.t. Covid-19 – In het cultuurcentrum is het dragen van een mondmasker verplicht. – Aanmelding aan de ticketoffice verplicht. – 9 personen gelijktijdig toegelaten om de nodige afstand te garanderen.
Stichting Erfgoed Eisden zet zich in voor het beschermen en conserveren van alle roerend en onroerend erfgoed, het beschrijven en vastleggen van de geschiedenis van Eisden.
Meer info over ons doel vind je op de “Over ons” – pagina.
Vrijdag 8 maart 2024 was het precies 40 jaar geleden, dat deze mijnramp plaatsvond. Dit evenement vond plaats in het Casino en aan het Monument van de Putmannen aan het Kerkplein in Eisden Tuinwijk. Reportage
Een eeuwenoude volkse traditie op Aswoensdag aan de Sint Willibroduskerk in Eisdendorp. Voor diegene die het niet meer weten: Pèèrdskuetele Pier is een traditie die meer dan een eeuw geleden zijn oorsprong vond in een
Het verhaal van Eisden StatieHet station van Eisden, dat in 2026 zijn 100-jarig bestaan zal vieren, haalde de afgelopen tijd het nieuws in de kranten omdat de totaal verwaarloosde bijgebouwtjes afgebroken werden om vervangen te
Verjaardag Stichting Erfgoed Eisden28 dec 1983 ---> 28 dec 2023 Hieronder de gelegenheid tekst uit het tijdschrift EISDEN Jaargang 40 - nr 4 door Jan Kohlbacher (tevens mede stichter) Sedert de oprichting van de Stichting
Vanaf 15/10/2022 was deze tentoonstelling in het Cultureel Centrum zeer succesvol en werd daarom meerdere keren verlengd. 16/06/2023 was de laatste bezoekdag. Maar omdat de foto collectie zo uniek en waardevol was heeft onze stichting
Hier vind je alle berichten in chronologische volgorde over actuele onderwerpen, evenementen en historische documenten die op deze en ook de oude website (sinds 2008) verschenen zijn. Ook de specifieke artikels over het mijn- en/of dorpsverleden kun je hier terugvinden.
Beleef het verleden van Eisden
Stichting Erfgoed Eisden biedt een aantal mogelijkheden om het verleden van onze gemeente, individueel of in groep te beleven. Met onze gidsen die zelf ook opgegroeid zijn in deze wijk, krijgt u niet alleen info over de architectuur van de gebouwen en tuinen, maar ook inzicht over het wel en wee van de bewoners en hun relatie met de kolenmijn. Met of zonder begeleiding aan u de keuze.
Meer details vind je als je in de infovensters hieronder op de link klikt.
Deze tweewoonst dateert van 1925 en kreeg als eerste bewoners twee Sloveense mijnwerkersgezinnen onder dak. De Stichting Erfgoed Eisden slaagde er in dit huis in originele toestand te bewaren. Samen met de plaatselijke bevolking werd deze volledig heringericht zoals in de jaren dertig. De eenvoudige bemeubeling, het primitieve sanitair of de snuisterijen, kregen een plaats, ook de creatieve versieringen die de bewoners destijds toepasten zijn bewaard.
Laptop, Ipad, smartfoon, internet en app’s, onze jeugd groeit ermee op of erger nog ze kunnen er niet meer zonder. Maar hoe konden hun oma’s en opa’s overleven zonder al die elektronica? Op die vraag wil dit belevingsmuseum een antwoord bieden. Voor de ouderen onder ons is het zeker een aangename herinnering. Voor de jeugd is het een ontdekking van een heel andere leefwereld. Oud of jong voor ieder een leuke kennismaking.
Dit museum bevindt zich in de linker helft van de tweewoonst.
Tussen 1910 en 1928 werd door de mijnmaatschappij Limburg-Maas de oudste mijnwerkerswoningen gebouwd . Deze tuinwijk heeft alles van een plagiaat van de 19de eeuwse Britse Garden-City. Men liep met alle mogelijke details letterlijk in het spoor van de Engelse architecten en urbanisten. O.a. het gebogen stratenpatroon, de imitatie van de cottagestijl, de rijke variatie in de keuze van woningtypen, aanplantingen, parken en plantsoenen.
Gebouwd tussen 1934 en 1935 is deze parochiekerk wel het meest imposante monument in de hele Maaskant. Met zijn 54 m hoge toren is het ook het hoogste uitkijkpunt voor een grandioos panorama op de Maasvallei. Het is een van de 5 "mijnkathedralen" die de Limburgse mijnmaatschappijen bouwden tussen 1925 en 1945. Middels prestigearchitectuur wilde men een beeld oproepen van voorspoed, macht en aanzien en het imago van de mijnmaatschappij verbeteren.
Ontdek de geschiedenis van Eisden
Meer weten over de geschiedenis van Eisden?
Dan is dit deel van de website de juiste plaats.
Om meer te ontdekken over het verleden heb je natuurlijk bronnen nodig. Een van de belangrijkste bronnen is zeker ons archief. Maar dat archief is over de jaren zo sterk gegroeid dat we, het in 2018, hebben moeten uitbreiden naar een grotere ruimte in het beneden verdiep van het Cultureel centrum van Maasmechelen. Een andere bron is het tijdschrift "Eisden". Sinds 1984 wordt dit 4 x per jaar gepubliceerd. Inmiddels bevat het tijdschriftarchief meer dan 1000 artikels vooral over het mijn- en dorpsverleden van Eisden.
Wil je meer weten over een thema klik dan op de link in het venster dat u interesseert.
Een zeer rijke bron van informatie is ons tijdschrift EISDEN. Dit tijdschrift wordt sinds 1984 uitgegeven. Elk jaar 4 uitgaves boordevol verhalen en getuigenissen van inwoners, gebeurtenissen, toelichtingen en rapportages. Op deze pagina krijg je ook toegang tot de database van de inhoudsopgaves van alle jaargangen van "EISDEN". Zeer handig als je een specifiek onderwerp zoekt.
Bij de start van onze stichting behoorden de conservering en de toegankelijkheid van ons verleden tot een van de doelstellingen. We dachten hierbij vooral aan opzoekingen in allerlei archieven. Maar sinds de start van ons tijdschrift "Eisden" in 1984 werden we overstelpt met schenkingen van documenten van onze lezers, hun families, verenigingen, zelfs bedrijven en scholen. Geïnteresseerden in onze geschiedenis kunnen na afspraak ons archief raadplegen.
In dit gedeelte van deze website zijn alle berichten en documenten verzameld over de geschiedenis van de kolenmijn in Eisden. Het begon allemaal op deze locatie rond 1909. Tot dan was dat gebied aan de westkant van het kanaal in Eisden een grote haast onbewoonde heidevlakte. Maar honderden meter diep onder de heidevlakte had men kolen ontdekt. Ontdek hier hoe dit deel van Eisden in een snel tempo een schakel werd in industriële revolutie.
Het doel van deze pagina is om alle verhalen en documentaties over het verleden van Eisdendorp op één plek te verzamelen. Iedereen die geïnteresseerd is in Eisdendorp vóór- en na de kolenontginning is hier op de juiste plaats.
EISDEN- Achtendertig jaar geleden, meer bepaald op 28 december 1983, stichtte een groepje Eisdenaren de Geschied- en Heemkundige Kring Eisden, in 1998 uitgegroeid tot de huidige Stichting Erfgoed Eisden en de Vrienden van het Museum van de Mijnwerkerswoning.
Hier vind je een verzameling van foto’s en video’s die op deze website zijn gebruikt, maar ook andere interessante media die met erfgoed te maken hebben zoals een verzameling van links naar andere verwante video’s of websites.
In het kader van het Reuzenproject bezochten de leerlingen van het vijfde leerjaar van de Basisschool ‘De Griffel’ te Eisden het kunstenaarsatelier van Roosje Chini en Pollie Gregoor, die volop aan de slag zijn om met respect voor de traditie de Eisdense reuzen uit de jaren vijftig nieuw leven in te blazen.
Aan de hand van de maquettes en de in opbouw zijnde hoofden van de 2 reuzen onstond er een geanimeerd gesprek: – over Eisden-Dorp, Eisden-Cité en de mijn, – over Mie Merken en Kris van Ties de Porion, … – over kippengaas, papier-maché, polyester, … – over hun reuzenproject op school, hun reuzenlied, hun schoolfeest.
26 april 2015: Erfgoeddag De 2 Eisdense reuzen, Mie Merken en Kris van Ties de porion, worden door Stichting Erfgoed Eisden officiëel aan het publiek voorgesteld.
Mie Merken en Kris van Ties de Porion, de 2 Eisdense reuzen worden op het Kerkplein van de St.-Barbarakerk te Eisden volgens de geldende tradities en gebruiken gedoopt. Voor deze gelegenheid zullen ook de 2 Kotemse reuzen én de 2 reuzen uit Mechelen-aan-de-Maas aanwezig zijn want zij worden de officiële meters en peters van onze Mie en Kris.
24 april 2016 – 14 u.: Erfgoeddag– thema Rituelen Kerkplein Eisden-Tuinwijk (bij regen: overdekte speelplaats van de school De Griffel)
andere aktiviteiten op deze erfgoeddag Van 14 tot 18 u.:Bezoek Kerktoren van de St.-Barbarakerk Van 10 tot 18 u.: Tentoonstelling rond kerkelijke feesten en rituelen gekoppeld aan de gebruiken van de ingeweken inwonersHiervoor kan je op volgende 3 lokaties terecht:- Museum van de mijnwerkerswoning Eisden-Tuinwijk – Sint-Barbarakerk Eisden-Tuinwijk – Sint-Willibrorduskerk Eisden-Dorp
Viering van het ereburgerschap in het CC Maasmechelen 24 nov 2014.
Het bestuur van Stichting Erfgoed Eisden feliciteert voorzitter Jan Kohlbacher, die op 24 november 2014 in het gemeentehuis de titel van Ereburger ontving. Daarna werd hij in de schouwburg gehuldigd door de Cultuurraad.
De gemeenteraad verleende Jan deze titel op voorstel van de cultuurraad omdat hij al tientallen jaren werkt aan het bewaren van de plaatselijke geschiedenis van vooral de Cité. Als voorzitter van de Stichting Erfgoed Eisden groeide hij uit tot een alom gerespecteerde autoriteit. Dat bewijzen ook de eerdere erkenningen.
Zo ontving Jan:
- in 1993 de Cultuurprijs van Maasmechelen
- in 2005 ontving hij van de TVL-kijkers de Pluim en
- in 2013 de Erepenning Jozef Weyns,
de hoogste heemkundige onderscheiding in Vlaanderen.
Welgemeende felicitaties, Jan en dank voor zoveel inzet.
Zaterdag 8 maart is het exact 30 jaar geleden dat de laatste grote Eisdense mijnramp gebeurde. Zeven jonge mijnwerkers lieten toen het leven na een mijngasontploffing.
Om de ramp van 8 maart 1984 te herdenken, wordt op zaterdag 15 maart een huldebetoon georganiseerd. De initiatiefenemers zijn de Mijnwerkers-Brancardiers, Stichting Erfgoed Eisden en het buurtcomité Tuinwijk2020.
Om 14 uur is er een huldebetoon aan het monument De Putmannen op het kerkplein van de Eisdense Tuinwijk. Burgemeester Raf Terwingen en de Turkse ambassadeur in ons land zullen hierbij aanwezig zijn.
Na het huldebetoon wordt een tentoonstelling in zaal Casino geopend over de mijnramp.
Deze site maakt gebruik van cookies, zodat wij je de best mogelijke gebruikerservaring kunnen bieden. Cookie-informatie wordt opgeslagen in je browser en voert functies uit zoals het herkennen wanneer je terugkeert naar onze site en helpt ons team om te begrijpen welke delen van de site je het meest interessant en nuttig vindt.
Strikt noodzakelijke cookies
Strikt noodzakelijke cookie moet te allen tijde worden ingeschakeld, zodat we je voorkeuren voor cookie-instellingen kunnen opslaan.
Als je deze cookie uitschakelt, kunnen we je voorkeuren niet opslaan . Dit betekent dat elke keer dat je deze site bezoekt het nodig is om cookies weer in te schakelen of uit te schakelen.
