ERFGOEDDAG
REUZE REUZENDOOP
ZONDAG 24 APRIL 2016 OM 14 U.
Mie Merken en Kris van Ties de Porion, de 2 Eisdense reuzen worden op het Kerkplein van de St.-Barbarakerk te Eisden volgens de geldende tradities en gebruiken gedoopt.
Voor deze gelegenheid
zullen ook de 2 Kotemse reuzen én de 2 reuzen uit Mechelen-aan-de-Maas aanwezig zijn want zij worden de officiële meters en peters van onze Mie en Kris.
24 april 2016 - 14 u.: Erfgoeddag - thema Rituelen
Kerkplein Eisden-Tuinwijk
(bij regen: overdekte speelplaats van de school De Griffel)
andere aktiviteiten op deze erfgoeddag
Van 14 tot 18 u.: Bezoek Kerktoren van de St.-Barbarakerk
Van 10 tot 18 u.: Tentoonstelling rond kerkelijke feesten en rituelen gekoppeld aan de gebruiken van de ingeweken inwoners
Hiervoor kan je op volgende 3 lokaties terecht:
- Museum van de mijnwerkerswoning Eisden-Tuinwijk
- Sint-Barbarakerk Eisden-Tuinwijk
- Sint-Willibrorduskerk Eisden-Dorp
NIEUW LEVEN VOOR EISDENSE REUZEN:
MIE MERKEN EN KRIS VAN TIES DE PORION
In het kader van het Reuzenproject bezochten de leerlingen van het vijfde leerjaar van de Basisschool 'De Griffel' te Eisden het kunstenaarsatelier van Roosje Chini en Pollie Gregoor, die volop aan de slag zijn om met respect voor de traditie de Eisdense reuzen uit de jaren vijftig nieuw leven in te blazen.
Aan de hand van de maquettes en de in opbouw zijnde hoofden van de 2 reuzen onstond er een geanimeerd gesprek:
- over Eisden-Dorp, Eisden-Cité en de mijn,
- over
Mie Merken en Kris van Ties de Porion, ...
- over kippengaas, papier-maché, polyester, ...
- over hun reuzenproject op school, hun reuzenlied, hun schoolfeest.
26 april 2015: Erfgoeddag
De 2 Eisdense reuzen, Mie Merken en Kris van Ties de porion, worden door Stichting Erfgoed Eisden officiëel aan het publiek voorgesteld.
SCHENKING ST.-BARBARAVAANDEL
Het Museum van de Mijnwerkerswoning werd het decor van een kleine maar bijzondere plechtigheid. De Sloveense Sint-Barbaravereniging schonk haar eerste vaandel aan de Stichting Erfgoed Eisden. Voorzitter Joze Oblonsek overhandigde namens zijn vereniging dit oude vaandel aan de Stichting. Op dit 85-jaar oude vaandel werd destijds een klassiek Sint-Barbaratafereel, met de beschermvrouw en een gekwetste mijnwerker in kunstig borduurwerk, aangebracht. "De Sint-Barbaravereniging werd in feite in 1925 opgericht en vier jaar later als officiële vereniging ook erkend. Dit vaandel draagt het jaartal 1931, het jaar dat het door de Sloveens aalmoezenier gewijd werd. "Onze vereniging heeft nu een nieuw vaandel en ons bestuur oordeelde dat het bij de Stichting Erfgoed Eisden goed bewaard zou worden." Stichtingsvoorzitter Jan Kohlbacher beloofde dat dit vaandel tijdens de grote Sint-Barbaratentoonstelling, die op zondag 26 april, de Erfgoeddag, in de Eisdense Sint-Barbarakerk plaatsvindt, een bijzondere plaats zal krijgen.
Op de foto:
Voorzitter Joze Oblonsek met de de vertegenwoordigers van de Stichting Erfgoed Eisden:
voorzitter Jan Kohlbacher, secretaris Pierre Meulemans, penningmeester Jackie Martens, bestuurslid Miep Buckinx en medewerkster Angelina Chini
JAN KOHLBACHER:
EREBURGER VAN MAASMECHELEN
Het bestuur van Stichting Erfgoed Eisden feliciteert voorzitter Jan Kohlbacher, die op 24 november 2014 in het gemeentehuis de titel van Ereburger ontving. Daarna werd hij in de schouwburg gehuldigd door de Cultuurraad.
De gemeenteraad verleende Jan deze titel op voorstel van de cultuurraad omdat hij al tientallen jaren werkt aan het bewaren van de plaatselijke geschiedenis van vooral de Cité. Als voorzitter van de Stichting Erfgoed Eisden groeide hij uit tot een alom gerespecteerde autoriteit. Dat bewijzen ook de eerdere erkenningen.
Zo ontving Jan:
-
in 1993 de Cultuurprijs van Maasmechelen
- in 2005 ontving hij van de TVL-kijkers de Pluim en
-
in 2013 de Erepenning Jozef Weyns,
de hoogste heemkundige onderscheiding in Vlaanderen.
Welgemeende felicitaties, Jan en dank voor zoveel inzet.
NIEUWE PUBLICATIE
MAASMECHELSE DORPEN TIJDENS WO I
Het dagelijks leven
De heemkundige kringen 't Oude Grimbiaca, Vochte en Stichting Erfgoed Eisden stellen de gezamelijke publicatie 'MAASMECHELSE DORPEN TIJDENS WOI - Het dagelijks leven" voor. Een boek over Wereldoorlog I in Opgrimbie, Vucht en Eisden.
Tientallen verhalen, getuigenissen en feiten schetsen een knap beeld van het dagdagelijkse leven onder de Duitse bezetter.
De voorstelling van het boek vindt plaats op vrijdag 26 september 2014 om 19.00 uur in het Cultuurcentrum, Koninginnelaan 42 - Maasmechelen.
Alle leden van 't Oude Grimbiaca, Vochte en Stichting Erfgoed Eisden ontvangen een GRATIS exemplaar. Voor andere geïnteresseerden wordt het boek aangeboden aan 12 Euro per persoon, verzendingskosten inbegrepen.
De publicatie werd mede mogelijk gemaakt door de financiële en logistieke steun van Efgoedcel Mijn-Erfgoed en het gemeentebestuur van Maasmechelen.
PAROCHIEFEEST EISDEN
op 24 augustus 2014
in zaaltje van het voormalig zwembad
van 14.00 tot 20.00 uur
HET RUSSISCH KAMP WEER IN BEELD
Op het industrieterrein van Lanklaar lagen ooit de krijgsgevangenenkampen van de Eisdense koolmijn. Een plaats die in de volksmond beter gekend bleef als het “Russisch Kamp”.
De Stichting Erfgoed Eisden en het Museum van de Mijnwerkerswoning brengen met een tentoonstelling in het nieuwe zaaltje van basisschool 'De Griffel' (het voormalige zwembad van de school tegenover de Sint-Barbarakerk) het Russisch Kamp weer eens terug in de herinnering.
Met prachtige maquettes van de toestand in de periode 1945-1947 en met een maquette van een barak waarin de Russische krijgsgevangenen moesten verblijven, worden de herinneringen van de vele gezinnen die er ooit woonden zeker opgefrist. Beide schaalmodellen zijn ook nu de ontegensprekelijke blikvangers van de tentoonstelling. Met foto’s uit het Archief- en Documentatiecentrum van de Eisdense Stichting worden daarbij de drie verschillende gemeenschappen die er ooit moesten verblijven en wonen, ook voor de jongeren bezoekers weer heel concreet.
Na de Russische krijgsgevangenen van 1942 tot 1944 en de Duitse krijgsgevangenen van 1945 tot 1947, werden de barakken door de koolmijn omgevormd tot noodwoningen voor de migranten die vanaf 1946 naar België gehaald werden om de belangrijke steenkoolproductie op peil te houden. Voormalige Duitse krijgsgevangenen, Poolse, Oekraïense, Hongaarse, Estse, Litouwse, Letse en Russische vluchtelingen die men in de Duitse kampen geronseld had, zouden vanaf 1946 met de pas aangeworven Italiaanse arbeiders de 263 noodwoningen bevolken. In de twintig jaar dat “het Kamp” op deze wijze als een dorp leefde en beleefd werd, verbleven er duizenden mensen. Met een schooltje, een kapel, een kantine en de winkel van de familie Kessen bleef deze plaats tot op vandaag een begrip voor de voormalige bewoners en hun kinderen. Er werden huwelijken gesloten en kinderen geboren, er werd gefeest en getreurd. Al deze emoties hielden tot op vandaag de belevenissen en de verhalen levendig.
Zaterdag 15 maart :
Herdenking en eerbetoon aan slachtoffers mijnramp 30 jaar geleden
Om de ramp van 8 maart 1984 te herdenken, wordt op zaterdag 15 maart een huldebetoon georganiseerd. De initiatiefenemers zijn de Mijnwerkers-Brancardiers, Stichting Erfgoed Eisden en het buurtcomité Tuinwijk2020.
Om 14 uur is er een huldebetoon aan het monument De Putmannen op het kerkplein van de Eisdense Tuinwijk. Burgemeester Raf Terwingen en de Turkse ambassadeur in ons land zullen hierbij aanwezig zijn.
Na het huldebetoon wordt een tentoonstelling geopend over de mijnramp. De tentoonstelling in zaal Casino is gratis toegankelijk op zaterdag 15 en zondag 16 maart van 14 tot 18 uur
Regisseur Stijn Coninx terug in het Eisdense Mijnwerkershuis
Regisseur Stijn Coninx kwam deze week nog eens terug naar het Museum van de Mijnwerkerswoning in Eisden. Het interieur van deze woning is immers één van de drie Eisdense locaties waar vele binnenopnames voor de film Marina gemaakt werden. Nu werd Stijn Coninx door journaliste Caroline Van den Heuvel geïnterviewd voor het Nederlandse nieuwsprogramma EenVandaag. Zij gaf de voorkeur aan dit Eisdense decor en Stijn Coninx beaamde volmondig. De genodigden konden de sfeer zelfs letterlijk proeven omdat de Vrienden van het Museum voor uniek Oostenrijks en Italiaans gebak zorgden. In de uitzending tijdens EenVandaag is er eveneens een gesprek met zanger Rocco Granata, Stijn Coninx, regisseur van de film en Jefke Vliegen, een goede vriend van Rocco. Het geheel wordt uitgezonden als aanloop naar de film die nu ook in Nederland in roulatie gebracht wordt.
MARINA FANS OP DE MATTEO-SOFA
Het Museum van de Mijnwerkerswoning in de oudste Eisdense Cité, dat met zijn oud interieur regisseur Stijn Coninx, toen hij op zoek was voor het passende decor, onmiddellijk voor zich kon winnen, is nu ook een geliefkoosde plaats voor de filmfans van “Marina”. In de mijnwerkerswoning, zijn tuin, de Dopheidestraat, het kerkplein en het kleine zaaltje onder de Casinofeestzaal waren de plaatsen waar de filmploeg drie weken opnames maakte, spelen zich immers de familiale taferelen af o.a. de discussies met de impresario, de aanhouding van Rocco e.d.
Reden genoeg voor de liefhebbers om na het zien van de film, of voor ze naar de bioscoop gaan, dit originele decor te bekijken en te beleven. Een herkenbare en bevoorrechte plaats blijkt dan de divan in de keuken te zijn voor het wandtapijt met de herten. In de film zitten Rocco en zijn moeder heel vaak op deze plaats. Bezoekers, zoals Stefano Guarragi en dochter Sandra lieten zich dan ook graag op deze plaats fotograferen. Stefano liep in Waterschei school met Rocco Granate. De slaapkamer, waar Rocco en zijn vader een voetmatje op de vloer schilderen, is voor de bezoekers een andere favoriete plaats om zich te laten fotograferen.
Na hun bezoek laten enkele vrouwelijke fans van Matteo Simoni in het gastenboek volgende boodschap achter “Matteo ti amo”.
VRT reportage
50 jaar Turkse migratie
De VRT interviewt
Muharrem Ciftci, één van de eerst aangekomen Turken in Eisden en Jan Kohlbacher, in 1963 zijn eerste leraar Nederlands.
De TV-opnames werden gemaakt aan zijn eerste onderkomen in de Oude Burelen, aan de eerste woning voor zijn gezin in 1967, aan de eerste moskee waar hij de eerste voorganger was, aan de schachtbokken en aan het monument van de putmannen, in het museum met de eerste handboeken die destijds gebruikt werden...
Gouverneur Reynders in het
Museum van de Mijnwerkerswoning
Op 20 januari j.l. bracht Gouverneur Herman Reynders een bezoek aan het Museum van de Mijnwerkerswoning in de Eisdense Tuinwijk. Jan Kohlbacher, voorzitter van de Stichting Erfgoed Eisden, stelde de vrijwilligers, die de Stichting, het museum en het archief en documentatiecentrum al meer dan dertig jaar beheren en uitbouwen, aan de Gouverneur voor. Burgemeester Raf Terwingen, pastoor Jan Braeken, volksvertegenwoordiger Meryame Kitir, OCMW-voorzitter Erik Verberne, schepen Erik Kortleven, bezochten met de Gouverneur het Museum van de Mijnwerkerswoning en ons archief- en documentatiecentrum. Gouverneur Reynders was verrast door het museum, waar hij vele dingen herkende uit het leven van zijn grootouders. Tevens toonde hij zich onder de indruk van de rijke beeld- en documentenarchieven, die de andere helft van de tweewoonst letterlijk tot onder de nok vullen. Als illustratie van de initiatieven van Tuinwijk 2020, die de citébevolking telkens weer in gezamenlijke activiteiten samen brengen, schonken de gastheren de Gouverneur de bekende fotoboeken en de recente publicatie van professor N. Nelissen die in zijn werken over de Europese architectuur, een bijzonder hoofdstuk wijdt aan de Eisdense Tuinwijk.
28 december 2013
30ste verjaardag
Stichting Erfgoed Eisden
Het bestuur van de Stichting, enkele leden moesten verstek geven
Meer dan 5000 pagina's !
Het bestuur en de medewerkers van de Stichting Erfgoed Eisden en van het Museum van de Mijnwerkerswoning, sloten deze maand ook de 30ste jaargang van het tijdschrift Eisden af. Secretaris Pierre Meulemans kon de redactieleden van het tijdschrift verrassen met de mededeling dat zij met de publicatie van het driemaandelijkse tijdschrift en de themanummers, de kaap van de 5000 pagina’s overschreden. Welgeteld 5014 bladzijden, of over de 120 edities gespreid, meer dan 167 pagina’s per jaargang. Het paginavolume groeide steeds aan. “We startten destijds met 24 pagina’s per nummer en bereiken nu een gemiddelde van 48 pagina’s. Een verdubbeling, en dit terwijl de abonnementsprijs gedurende 30 jaar ongewijzigd behouden blijft.” Met rubrieken als de Mijnwerkersverhalen, de Kronieken van de Eerste en Tweede Wereldoorlogen, de familiegeschiedenissen, de Oude Rijksheerlijkheid Leut-Meeswijk-Eisden, de dialectbijdragen en de volkskundige artikels zoals de oude Eisdense bijnamen e.d. bereikt men een breed lezerspubliek rond het fantastische totaal van de bijna 800 abonnees. “En wie wil meewerken aan dit tijdschrift of in het museum e.d., is zoals steeds van harte welkom.”
30ste verjaardag
Stichting Erfgoed Eisden
Het hele gezelschap vierde mee ...
op 14 december 2013
De Stichting Erfgoed Eisden viert haar dertigjarige bestaan. In een eerste bijeenkomst werden alle bestuursleden en oud-bestuursleden tijdens een feestelijk diner gevierd. In een terugblik verwees voorzitter Jan Kohlbacher naar de talrijke verwezenlijkingen die de stichting tot stand kon brengen. En dat dit altijd kon gebeuren dankzij de steun van de vele helpende handen van de bevolking. Van de Open Monumentendag, het tijdschrift Eisden, het Museum van de Mijnwerkerswoning, het Archief- en Documentatiecentrum, de door de eigen gidsen begeleide rondleidingen in de tuinwijk en het museum, e.d. tot de initiatieven voor de bescherming van gebouwen zoals het Regiegebouw, de kunstacademie en de schachttorens, werden vele doelstellingen bereikt. De samenwerking, eerst met Tuinwijk 100 en nu met Tuinwijk 2020, werd en blijft eveneens een groot succes. Al deze vrijwilligers worden gelukkig aangevuld door jonge medewerkers.
We hopen dat meer jongeren geïnteresseerd blijven in het verhaal en de geschiedenis van hun ouders en grootouders.
Personen die graag willen gidsen blijven van harte welkom en worden door ons opgeleid.
Jan Kohlbacher ontvangt
Ereprijs Jozef Weyns
Op zaterdag 21 september 2013 mocht onze voorzitter een zoveelste 'pluim' opstrijken voor zijn onverdroten inzet voor de lokale geschiedenis in al haar aspecten. Deze keer werd hij onderscheiden met het Eremerk Jozef Weyns. Deze prestigieuze prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan 'de meest verdienstelijke heemkundige' van Vlaanderen.
Jan deelt prijs ...
"Zonder de onmisbare inzet van de vele medewerkers van de Stichting Erfgoed Eisden, van het Museum van de Mijnwerkerswoning en van het tijdschrift zou dit allemaal niet mogelijk zijn !"
De film Marina
december 2013
De film Marina trekt volle zalen in de Belgische en buitenlandse cinema's.
Matteo Simoni vertolkt Rocco Granata in de hoofdrol. Fijn om te weten is dat Matteo de achterkleinzoon én kleinzoon is van 2 Eisdense ex-mijnwerkers Vittorio en Bruno Simoni.
Heel wat scènes werden in Eisden en in het bijzonder in ons Museum van de Mijnwerkerswoning opgenomen.
Monument - De putmannen
22 april 2012
De Putmannen
Zo heet het monument dat op het kerkplein van de Tuinwijk pronkt als eerbetoon aan alle mijnwerkers. Vele duizenden lieten het leven door de stoflongziekte. Vele honderden verongelukten. De 251 namen van mijnwerkers die omkwamen in de mijn van Eisden staan daarom symbool voor alle mijnwerkers, die het leven lieten tijdens of als gevolg van hun werk. Zondag 22 april 2012 werd dit monument, dit gedenkteken, dit kunstwerk waarvoor Pollie Gregoor het sobere ontwerp maakte, ingehuldigd.De Putmannen. Zo heet het monument dat op het kerkplein van de Tuinwijk pronkt als eerbetoon aan alle mijnwerkers. Vele duizenden lieten het leven door de stoflongziekte. Vele honderden verongelukten. De 251 namen van mijnwerkers die omkwamen in de mijn van Eisden staan daarom symbool voor alle mijnwerkers, die het leven lieten tijdens of als gevolg van hun werk. Zondag 22 april 2012 werd dit monument, dit gedenkteken, dit kunstwerk waarvoor Pollie Gregoor het sobere ontwerp maakte, ingehuldigd.
4 december 2010:
Start van het jubileumjaar
Van harte uitgenodigd
Op 4 december vieren de mijnwerkers St.-Barbara, de beschermheilige van de mijnwerkers en andere gevaarlijke beroepen. Daarom start het jubileumjaar op zaterdag 4 december ter gelegenheid van de jaarlijkse St.-Barbaraviering.
TENTOONSTELLING
Onder en boven
zondag 22 augustus 2010
Tentoonstelling tijdens de parochiefeesten te Eisden
Foto's over de mijn van Eisden in de St.-Barbarazaal - Kerkplein
TENTOONSTELLING Breekbaar Verleden
tot en met 25 april
In het Cultureel Centrum Maasmechelen is een letterlijke fotografische terugblik in het verleden van de Limburgse steenkoolmijnen, mogelijk. Aan de hand van de glazen negatieven, waarop destijds de evolutie van de Limburgse koolmijnindustrie in al zijn verschijningsvormen werd vastgelegd, stelden de medewerkers van de Stuurgroep Breekbaar Verleden een unieke tentoonstelling samen.
Zowel wat de aparte beelden betreft, als de bijzondere manier waarop deze inhoud aan het publiek aangeboden wordt, maakt een bezoek aan deze tentoonstelling meer dan de moeite waard. Als bezoeker kan men als het ware aan "zelfbediening" doen. Met een even eenvoudige als praktische gebruiksaanwijzing kan men elk beeld grondig, van nabij en vooral individueel bekijken. Daarbij werd door de organisatoren, met een geslaagd expo-onderdeel, er voor gezorgd dat elke bezoeker een inkijk krijgt in de werkwijze van de fotografen, die een eeuw geleden reeds met deze glazen negatieventechnieken werkten.
De medewerkers van de Stichting Erfgoed Eisden konden met hun eigen archiefgegevens meewerken aan de redactie van de bijschriften bij de beelden die in Eisden gemaakt werden.
Zij zullen, dit enkel op voorafgaand verzoek, ook instaan voor de begeleiding van scholen en andere bezoekers, die meer uitleg bij deze tentoonstelling wensen. Voor de scholen kan de link gelegd worden met de schoolfotografie uit die dagen. Toen de leerlingen, onbeweeglijk en strak naar het oog van de lens kijkend, ook op dergelijke glazen negatieven werden vastgelegd.
PTS PROJECT
Mijnverleden
De PTS Eisden werkte een schools project uit rond het mijnverleden. In samenwerking met de Vrienden van het Museum van de Mijnwerkerswoning en de leden van de Stichting Erfgoed Eisden, werden o.m. gedurende twee dagen begeleide bezoeken aan de mijnwerkerscité's, aan het Museum van de Mijnwerkerswoning en aan de voormalige mijnsite, gebracht. De Stichting Erfgoed Eisden nodigde onder haar leden oudmijnwerkers uit om met de leerlingen over hun ondergronds werkverleden van gedachten te wisselen. Na het zien van filmbeelden over dit aparte beroep kwam het tot boeiende verhalen met vele vragen en antwoorden. Jean Claessens, secretaris van de Stichting, en zelf oudmijnwerker, was een van deze gelegenheidssprekers die zijn jong publiek van antwoord diende.
ASWOENSDAG
17 februari 2010
Woensdag 17 februari 2010, ASWOENSDAG,14.45 u. worden aan de deur van de Sint Willibrorduskerk Eisden Dorp, weer de traditionele "pèèrdskeutele" (vastenbroodjes) door "Pèèrdskeutele Pier" aan de kinderen, die hem hun askruisje kunnen laten zien, geschonken.
Een traditie die meer dan een eeuw geleden zijn oorsprong vond in een overeenkomst tussen boer Pier Ramakers en de Kerkfabriek van de Eisdense Sint Willibrordusparochie. Pier Ramakers pachtte het Kerkelandje van de kerkfabriek. Een akkertje te klein om er pacht voor te eisen. Men vroeg de pachter dan ook als enige jaarlijkse vergoeding, de kinderen van het dorp die hem, op Aswoensdag, hun askruisje op het voorhoofd konden tonen, een krentenbroodje te schenken ""ter grootte van ene paardenkeutel". Pier Ramakers zat op Aswoensdag achter de poort op de binnenkoer van zijn erf met een mand vol krentenbroodjes.
En sinds jaren zit zijn baardige opvolger, met de breedgerande hoed en de zwarte mantel, op zijn klompen op Aswoensdag aan de kerkdeur, om de kinderen na de Aswoensdagmis (begin 14 u.) hun "pèèrdskeutel" te schenken. De Stichting Erfgoed Eisden onderhoudt en bekostigt deze traditie.
Nadien start in de zaal van de fanfare, aan het Vrijthof, het Malbrookproces van de Eisdense carnavalvereniging van Eisder Geis tot Bosbeir.
14 februari 2010
Museum van de Mijnwerkerswoning
Ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van oma Fam. Jacobs Frans-Arlette Stoffels
en de Gezinsbondactie ‘Krokuskriebels’ bracht de familie een bezoek aan
het Museum van de Mijnwerkerswoning.
De 100.000ste bezoeker werd bij middel van lottrekking bepaald onder de
zes aanwezige kinderen. Zij mochten een geschenk in ontvangst nemen van Schepen van Toerisme
de heer Erik Kortleven en voorzitter Jan Kohlbacher van Stichting Erfgoed Eisden.
De 100.000ste bezoeker is de 10-jarige Anne Tilmans, Rijksweg 535 Dilsen.
Anne is het meisje in het midden met de blauwe sjaal.
13 september 09
Prijswinnaars VRT2
In het kader van de Open Monumentendag,
die volgende zondag plaatsvindt kregen de laureaten van VRT2, als bijzondere
prijs een voorproefje aangeboden.
Na minister G. Bourgeois die het Maasmechelse programma verleden week
bezocht, begeleidden de leden van het Maasmechelse OMD comité deze
prijswinnaars langs de vier monumenten die op 13 september voor het publiek
opengesteld worden.
Parochiefeest
23 augustus 2009
EEN NIET TE MISSEN PREMIERE !
Een programmaonderdeel van dit parochiefeest zal jullie zeker bijzonder
interesseren:
" Honderd jaar cité in duizend beelden".
Want 100 jaar geleden startte de bouw van de eerste woningen van de cité.
De onbewoonde heide, de eerste bouwwerf van de cité en de koolmijn,
zijn onze eerste beelden.
En dan wordt het hele verhaal van foto naar foto, van beeld tot beeld,
verteld. Van de noodkerk tot de bouw van de Sint Barbarakerk, van de bekisting
van schachtbok 1 tot de aanleg van de Kiezelkuil....
En deze eerder zakelijke zwart-wit beelden krijgen bijzondere kleuren
door de beelden van mensen, schoolfoto's, mijnwerkers, citébewoners,
feestende mensen en treurende groepen, voetballers, de migrantenverenigingen
en hun bijzondere feesten...
Kortom een letterlijk en figuurlijk "beeldrijke geschiedenis"
van de cité die in 2011 het feit mag vieren dat in 1911 de eerste
familie een citéwoning betrok...
Voor het eerst worden deze beelden zo vertoond.
Dus ... echt een première om niet te missen.
Voor deze doorlopende projectie kan iedereen gratis
terecht
in de feestzaal Casino
op zondag 23 augustus, vanaf 14 uur
De medewerkers van de Stichting Erfgoed Eisden en de Vrienden van het
Museum van de Mijnwerkerswoning staan klaar om tijdens de projectie uw
vragen te beantwoorden.
ere-ondervoorzitter
Leden van de redactie van ons
tijdschrift “Eisden” overhandigden het 100ste nummer aan ere-ondervoorzitter
Flor Vanloffeld. Die 25 jaar geleden mede aan de basis lag en van de oprichting
van de Stichting Erfgoed Eisden en van de uitgave van het tijschrift Eisden
28 december 2008
Feestelijke
brunch
Op de feestdag van de Onnozele
Kinderen werd in zaal Casino een feestelijke brunch aangeboden aan de
medewerkers van de Stichting Erfgoed Eisden. Wij benutten dit historisch
moment uiteraard om enkele“
mensen van het eerste uur” netjes op een rij op foto vast te leggen:
van links naar rechts: Jan Kohlbacher, Lots Decsi, Pierre Janssen,
Pollie Gregoor, Jos Miscoria.
De aanwezige redactieleden : van links Martin Klingels,Marie Jeanne Brabants,
Jan Kohlbacher, Roosje Chini, Jackie Martens, Robert Dexters, Pierre Kelleners.
Ulli Kohlbacher en Jean Ramakers waren verontschuldigd.
Tijdens de verjaardagsbrunch
schetste voorzitter Jan Kohlbacher de geschiedenis van het tijdschrift
Eisden. Hij deed ook een nieuwe oproep voor nieuwe medewerkers. Hij noemde
de functies van voorzitter en secretaris als “echt vacant”.
4 december 2008
De
Stichting Erfgoed Eisden organiseert, in samenwerking met de parochiale
verenigingen, op donderdag 4 december 2008, de traditionele Sint Barbaraviering.
Om 10 u. begint de eucharistieviering in de Sint Barbarakerk van Eisden
Cité.
Na de mis volgt dan de traditionele receptie in de Casinofeestzaal. Iedereen
krijgt van de organisatoren het klassieke “ natje en droogje”
aangeboden.
Jan Kolbacher vertelt over het voedsel tijdens de oorlog
De Stichting Erfgoed Eisden stelt zijn medewerlers ook ter beschikking van de Maasmechelse scholen. In het project "Voeding" van de Basisschool De Dreef in Leut was er ruimte voorzien voor het thema "Eten in oorlogstijd". Jan Kohlbacher vertelde aan de leerlingen van de 2de en 3de graad hoe de kinderen tijdens de oorlog met voeding moesten omgaan. Met documenten, van rantsoeneringszegels tot opstellen uit die tijd over de schoolkoek, en affiches en foto's, illustreerde hij de verhalen. De leerlingen zelf toonden zich uitstekend voorbereid, zodat het fijne lessen werden.
In december
verschijnt het 4de nummer van de 25ste jaargang van het tijdschrift Eisden.
Meteen het honderdste nummer van een publicatie waarvan, bij de start,
ons “geen lang leven” voorspeld werd.
Dit sombere vooruitzicht hebben we dus met glans gelogenstraft.
Uit de gevarieerde inhoud van dit jubileumnummer kunnen onze lezers weer
kiezen uit de rubrieken “Honderd jaar geleden”, uit de mijnwerkersverhalen
waarin ditmaal de bedienden van de mijn aan bod komen en zestig jaar geleden
vond een ophefmakende voetbaltransfer plaats: Pierke Simons ging van Eisden
Sport naar Tilleur. En dan bij de 90ste verjaardag van het einde van de
Eerste Wereldoorlog: Eisden, Leut en Meeswijk in die oorlog. We vonden
langs twee ver uiteenlopen wegen ...Sint Barbara-te-paard! ..enz.
Bij
het honderdste nummer van ons tijdschrift ook een bedenking. Onze redactie
wordt, gelukkig, ook elk jaar een jaar ouder. We kijken dus uit naar nieuwe
medewerkers.
Het mogen jongeren zijn. Maar het is geen voorwaarde. Wij zoeken mensen
die in de lokale geschiedenis geïnteresseerd zijn. En dit terrein
heeft zoveel mogelijkheden. Van stamboomonderzoek naar de geschiedenis
van de Eerste en Tweede Wereldoorlog, van het mijnverleden naar de volkskundige
tradities, van de natuur tot haar detailbeschrijvingen in het dialect...
Geloof ons: het is een boeiende
activiteit. Aarzel dus niet om eens kennis te komen maken.
Het telefoonnummer van de redactie is nog steeds: 089
764575.
Anne Kohlbacher, onze voormalige
Stichtingsecretaris en nu medewerkster, slaagde er in, met haar partner
Carl Desmyter, de eerste aflevering van het nieuwe seizoen,van de strategische
VRT -quiz de Pappenheimers, te winnen. Proficiat !
neemt afscheid van de Culturele raad
Onze medewerker Tom Gendera nam afscheid van de gemeentelijke culturele raad. Hij was bijna dertig jaar voorzitter van dit orgaan. Tijdens een viering in het Cultureel centrum werden zijn verdiensten door Manette Bambust en Gerda Wevers nog eens onderlijnd. Als voormalig mijnwerker van Poolse origine, werkte hij zich met veel inzet en zelfstudie op tot een bekwame figuur op cultureel vlak. Zijn samenwerking met schepen Jef Ramakers en diens opvolgers, mevrouw Bambust en secretaris Hub Bronneberg, leverde verschillende vormen van geslaagde inrichtingen op. Zo lag hij mede aan de basis van het puntensysteem voor de culturele verenigingen. Hij was ook altijd een fervente verdediger van de subsidiëring van deze verenigingen. De eens zo succesvolle info- en hobbybeurzen droegen ook zijn stempel. Samen met de staf en het secretariaat van het Cultureel Centrum werkte hij werkingsplannen uit zodat de verenigingen met hun activiteiten in dit centrum onderdak vonden. Voor al deze geslaagde initiatieven en zijn grote inzet, werd hij dan ook verdiend gevierd. De leden van onze stichting en van het museum woonden deze afscheidsviering bij. De gevierde verzekerde ons dat hij voor ons even actief zal blijven.
Open Monumentendag
De open gestelde monumenten kregen weer veel volk over de vloer.
Een van de activiteiten van de Open Monumentendag in Maasmechelen was
de tentoonstelling van de tekeningen en plannen die nooit gebouwd werden.
In de Kunstacademie. Nooit eerder kregen de talrijke inwoners van de cité
zo een rijk geïllustreerd beeld van hoeveel rijker het eigen bouwkundig
erfgoed had kunnen zijn...indien men gespaard was gebleven van de kolencrisis.
Open Monumentendag
Junior,
eveneens een organisatie
van de Stichting Erfgoed Eisden, kreeg te Maasmechelen weer een dubbele
toepassing. In de kunstacademie werden ze, in de afdeling keramiek, actief
met klei. En in een van de schildersateliers leefden ze zich met verf
en penselen uit.
Een tweede activiteit vond plaats in het Museum van de Mijnwerkerswoning
waar kinderen aan de hand van de opdrachtenlijsten het gebouw van binnen
en buiten leerden ontdekken.
Aan de Maasmechelse OMD Junior namen 4 Maasmechelse basisscholen deel
met 11 klassen
zondag
14 september
OPEN MONUMENTENDAG : voor de 20ste maal in Maasmechelen
De leden van de Stichting Erfgoed
Eisden staan ook dit jaar weer in voor de organisatie van de OPEN MONUMENTENDAG
in Maasmechelen.
Met vier monumenten komen zij op ZONDAG 14 SEPTEMBER tussen 10 en 18 uur
tegemoet aan het jaarthema “Gebouwen van de 20ste eeuw”.
Elk uur kan men met een gids van de Stichting Erfgoed Eisden volgende
gebouwen bezoeken : het H. Hart Instituut, het Museum van de Mijnwerkerswoning,
de Gemeentelijke Kunstacademie en de Sint Barbarakerk. (Let op : dit laatste
monument is pas vanaf 13 u. toegankelijk)
“WAT ZOU INDIEN...?”
Ook dit jaar weer heeft onze stichting, naast het programma van de Open
Monumentendag, een aparte activiteit : nl. de tentoonstelling “Wat
zou indien...?”
in de gemeentelijke kunstacademie, het oudste gebouw op de voormalige
mijnsite.
Deze tentoonstelling belicht
gebouwen die tussen 1920 en 1950 door de mijnmaatschappij Limburg Maas
gepland werden.
De architecten in dienst van bouwheer Evence Coppée ontwierpen
sportcomplexen, kerken, pleinen, zwembaden en andere gebouwen voor publieke
functies. Gebouwen die enerzijds moesten bijdragen tot het prestige van
de mijnmaatschappij en die anderzijds voor een betere levenskwaliteit
in de cité’s moesten zorgen. Op deze manier wilde men arbeiders,
bedienden en ingenieurs, ieder met zijn ervaring en arbeidsinzet, sterker
aan het bedrijf binden.
Sommige gebouwen bleven in de ruwbouw steken, andere werden nooit gebouwd,
omwille van politieke en economische oorzaken zoals de oorlogen, de beruchte
kolencrisissen, e.d.
Aan de hand van prachtige tekeningen in vogelperspectief, plannen en maquettes
uit het archief van de Stichting Erfgoed Eisden wordt een verrassend overzicht
samengesteld van een bouwkundig patrimonium zoals het nooit te zien was.
Actuele problematiek
!
De tentoonstelling maakt zelfs rechtstreekse verbanden met de Maasmechelse
actualiteit zichtbaar.
Eerst is er de gecontesteerde sluiting van het openluchtzwembad. Gepland en gebouwd door de mijnmaatschappij bleef het in de ruwbouwfase steken. Later werd de gemeente Eisden eigenaar van de binnen- en buitenbaden, kinder- en peuterbaden die in ruwbeton onafgewerkt waren blijven liggen. Na sloop van een groot gedeelte bleven enkel het buitenbad en het kinderbad behouden. Het geheel werd afgewerkt en was tot deze zomer het openluchtzwembad van de gemeente Maasmechelen. Hoe het oorspronkelijke plan er uitzag, welke enorme accommodatie voorzien werd enz. wordt op deze tentoonstelling duidelijk.
Ook het enige publieke gebouw
dat na de Tweede Wereldoorlog in de cité gebouwd werd, “de
Regie “, staat nu weer ter discussie.
Eminente deskundigen, waaronder professor André Loeckx, hoofd van
het departement architectuur van de Leuvense Universiteit, pleitten in
diverse studies voor het behoud van dit gebouw met een nieuwe publieke
functie.
Vandaag dreigt de sloop…
De citébevolking hangt echter emotioneel sterk aan dit gebouw.
Het was hun "gemeentehuis". Op dit moment huist de jeugdvereniging
“Chiro”er nog.
Hoe dit gebouw er had moeten uitzien, indien men het had afgewerkt, wordt
op deze tentoonstelling eveneens duidelijk.
studiereis gidsen en medewerkers
De leden van de Stichting Erfgoed Eisden en de medewerkers van het Museum van de Mijnwerkerswoning bezochten de museummijn van Blegny. Onder de leiding van de uit Eisden afkomstige gids, Edju Wierszba, maakten velen onder hen voor de eerstemaal kennis met de ondergrond van een steenkoolmijn. De uitstekende gids zorgde er voor dat zij ook een brokje echte ondergrondse sfeer, van door perslucht aangedreven boren en afbouwhamers tot de lage en sterk hellende pijlers, konden ondergaan.
Tot het programma van deze
uitstap behoorde ook een treinrit over het in Nederland beruchte "miljoenenlijntje".
Ooit voor de Nederlands Limburgse kolenindustrie aangelegd, bleek deze
verbinding later niet alleen verlieslatend, maar ook overbodig. Nu kon
de groep in een ouderwetse wagon van dit treinstel, de reuk en rook van
de stoomlocomotief letterlijk snuiven... Van Simpelveld ging het door
het Zuid Limburgse heuvelland naar Valkenburg.
24 augustus
tentoonstelling Russisch Kamp tijdens de parochiefeesten - Eisden
Aldeneik
kunstroute
fantasma 08
van zondag 20 juli
tot zondag
28 september
hedendaagse kunst in de maasmeander
roosje
chini & pollie gregoor
met gezamenlijk projekt "stille getuigen"
14 juni 2008
GIDSEN OP STUDIEREIS NAAR BRUSSEL
De medewerkers van onze Stichting en van het Museum bezochten de Nationale tuinen van Meise en maakten, onder de leiding van Valere Hermans, een van onze eigen gidsen, op een aparte manier kennis met de geschiedenis van Brussel. Hij illustreerde dit historisch verleden voor onze leden aan de hand van een wandeling langs de Brusselse fonteinen
23 mei 2008
SLUITING POSTKANTOOR EISDEN
Vrijdag
23 mei 2008, 17 u. Het ogenblik van de allerlaatste verrichting in het
postkantoor Eisden 1. De leden van de Stichting Erfgoed Eisden waren aanwezig
met de aparte postzegel die ze lieten aanmaken. Voor deze zegel en de
laatste dagafstempeling waren de filatelisten van Orval-Maasmechelen ook
aanwezig. Voor de grote toegangsdeur definitief gesloten werd poseerden
de leden van de Stichting, met de leden van Orval en de laatste verantwoordelijken
van dit kantoor voor
de herinneringsfoto. Na 78 jaar verdween ook het laatste Eisdense postkantoor...
13 april 2008
… in het MUSEUM VAN DE MIJNWERKERSWONING
Van 10 tot 18 u. kan men, onder begeleiding van de gidsen van de Stichting Erfgoed Eisden, in het Museum van de Mijnwerkerswoning Eisden ronddwalen. Men dompelt je onder in 'het leven van de mijnwerker en zijn gezin'. Gezinnen of individuele bezoekers kunnen meedoen aan een wedstrijd. Men kn een formulier bekomen en een vraag oplossen waarvan het antwoord alleen in het museum te vinden is. Deelnemers moeten minstens twee vragen beantwoorden om kans te maken op de grote verrassing.
…en in de oudste CITE
Om 14 uur vertrekt een uitvoerige Citéwandeling. Als het ware de buitenkant zien, de architectuur en de urbanisatie bekijken tegen de achtergrond van het sociaal-historische verhaal van het mogen-moeten-kunnen in deze vorm van het georganiseerde wonen in dienst van een mijnmaatschappij.
Iedereen mag gratis aan deze boeiende geleide tocht door het verleden en de toekomst van de oudste mijncité deelnemen. We vertrekken om 14 u. op het grote plein voor de Sint Barbarakerk.
KINDEREN
WILLEN WETEN HOE EN WAARMEE, WAAR EN WANNEER OMA EN OPA SPEELDEN...
De Vrienden van het Museum van de Mijnwerkerswoning Eisden werken aan
een nieuwe, maar belangrijke uitbouw van de museumcollectie.
Nu bezoeken talrijke kinderen, in schools verband of in begeleiding van
hun ouders en grootouders, ons museum.
Het zijn voor hen echte ontdekkingstochten in het tastbare verleden van
hun ouders en grootouders. Het zijn bezoeken die hen boeien. Onze gidsen
krijgen altijd fijne en spontane reacties van deze jonge bezoekers. En
in het gastenboek vormen hun meningen een dankbare bloemlezing voor onze
medewerkers.
Een reeks vragen over de kinderen en hun leven in de tijd van oma en opa
worden ook altijd beantwoord.
Wij wilden echter ook ruimte voorzien voor een kleine tocht door de jeugd
van hun ouders en grootouders. En wat is dan dankbaarder dan het speelgoed
te tonen waarmee men destijds speelde.
Niet alleen de stukken die men kocht en cadeau gaf. Ook het speelgoed
dat vader, broer of oom zelf maakten. De katapult, de tol, het pistool
uit luciferdoosjes en elastiekjes gebouwd, de blaaspijp of fluit die we
van de vliertakken maakten.
Met deze dingen kunnen we voor hen ook de sluier lichten over een tijd
en levenswijze zonder computerspelen, televisie en andere elektronische
en digitale. Waarin kinderen zelf spelattributen zelf maakten. Over een
tijd dat de spellen seizoensgebonden waren. En men nog op straat en in
het bos kon spelen...
En voor deze uitbreiding van ons museumaanbod zoeken we oud speelgoed,
oude gezelschapsspelletjes, oude boekjes e.d. Maar we rekenen ook op voorstellen
van U allen. Ideeën van uit Uw jeugdherinneringen over de spelletjes
die vroeger gespeeld werden. De Liedjes en versjes die er bij gezongen
en gezegd werden..
Over het speelgoed dat jullie vroeger kregen of dat vader of grootvader
maakten. En de poppen van stof die de moeders naaiden..?
Het zal voor onze jeugd de kijk op het verleden van hun ouders en grootouders
zeker intenser maken en verruimen.
En ook hiervoor rekenen wij op Uw medewerking.
LENTESCHOONMAAK
...
Volgt U de lokroep van de lente,
en ….ruimt U op ?
Zeg niet: dit zullen ze wel hebben…?
U weet het: ieder beeld, doodsprentje, affiche, foto, wenskaart, communieprentje,
ansichtkaart, spotprent of kalender… Dat schoolboek, dat schrift
of het album waarin we de prentjes van de chocolade Jacques of Kwatta,
in bewaarden. Elk voorwerp, huisraad, beeldje, wandprent, speelgoed of
gezelschapspel… Het kunnen evenveel waardevolle aanvullingen zijn
voor onze museumcollectie en ons archief- en documentatiecentrum.
U zelf, uw kinderen en kleinkinderen, kunnen, zoals reeds velen deden,
hieraan gewoon plezier beleven of het als bronnen van informatie- en inspiratie
raadplegen.
Al deze dingen die voor anderen misschien geen waarde hebben krijgen binnen
de muren van het museum en het archief –en documentatiecentrum een
echte herwaardering.
Daarom… Denk weer even aan ons…?
Een seintje aan een van onze medewerkers volstaat. We komen het graag
halen.
Onze Stichting en het museum ontvingen weer talrijke voorwerpen, huisraad, wanddoeken, boeken, oude kranten en weekbladen, doodsprentjes en zichtkaarten, foto’s en andere persoonlijke documenten als schenkingen.
Het zijn weer evenveel verrijkingen voor de museumcollectie en voor het archief- en documentatiecentrum.
U kent onze leuze: wanneer u koekjesdozen, schoendozen en oude laden opruimt, uw zolder leeg haalt…. Denk aan ons. Een seintje volstaat, we komen het afhalen en blijven erkentelijke en tot een wederdienst bereid.
En vergeet a.u.b. niet uw naam te vermelden indien u een schenking in het museum afgeeft.
Carnaval en Malbrook verbranden en Pèèrdskeutele Pier
Tijdens de komende carnavaldagen
krijgen twee volkskundige tradities weer hun plaats te Eisden Dorp.
Twee gewoonten die met het beëindigen van de “zotte en vette
dagen” en het begin van de “karige tijden” te maken
hebben.
Op Aswoensdag richt de Stichting Erfgoed Eisden de bedeling van de vastenbroodjes
in. In Eisden en omgeving beter gekend onder de volkskundige benaming
“Pèèrdskeutele Pier”. Deze Eisdense figuur deelt
na de Aswoensdagmis, aan de kerkdeur, de “pèèrdskeutel”
uit aan de kerkgangers. Ooit was dit de pacht voor het Kerkelandje. Pier
Ramakers moest in ruil voor een jaarlijkse pacht de kinderen die hun askruisje
konden laten zien een krentenbroodje schenken, “so groot al eenen
pèèrdskeutel”.
Na deze mis en de bedeling vindt dan een andere oude gewoonte plaats in
de zaal van de Harmonie Vrij Vooruit. De carnavalsvereniging Van Eisden
Geis tot Bosbeir organiseert er het jaarlijkse Malbrook- proces. De rechtbank
zal luisteren naar het betoog van de openbare aanklager, die Malbrook
zal beschuldigen van alles wat er verkeerd liep tijdens het voorbije jaar.
Dan krijgt Malbrooks’ advocaat het woord waarna de rechter de boosdoener
tot de brandstapel zal veroordelen.
De verbranding is een verwijzing naar de winterverbranding en van de verbranding
van Carnaval zoals dit meer dan tachtig jaar geleden te Eisden al plaatsvond
toen de gastarbeiders met deze eigen traditie hier aanknoopten.
Hoe uiteenlopend van opzet ook, toch hebben beide tradities een oud onderling
verband. Uit het Eisdense verleden blijkt dat de achtergronden van beide
volkse vieringen gemeenschappelijke Eisdense wortels hebben.
ASWOENSDAG 06 februari
2008
14. u. Aswoensdagviering
in de Sint Willibrorduskerk na de mis uitdeling van de vastenbroodjes
door Pèèrdskeutele Pier
15 u. Hiéringe Biète en Malbrookproces
in de zaal Vrij Vooruit gevolgd door de verbranding van Malbrook op het
Vrijthof.
Iedereen is hartelijk uitgenodigd om beide traditionele vieringen bij
te wonen.
Informatie: 089 76 45 75