MUSEUM vd MIJNWERKERSWONING
ELKE ZONDAG TERUG OPEN VOOR BEZOEK
| xxxx | adres | Marie José-straat
3 |
| openingstijden | ||
| van april tot september | zaterdag en zondag van 14u tot 18u |
|
| van oktober tot maart |
alleen op zondag van 14u tot 18u Op aanvraag vinden er ook begeleide wandelingen in de cité, Sint-Barbarakerk e.d. plaats |
|
| Paaszaterdag, Paasdag
en Paasmaandag |
gesloten |
|
extra openingstijden op aanvraag via |
V.V.V Maasmechelen v.z.w. Stichting Erfgoed Eisden
|
|
reserveringen |
of maak gebruik van het online-aanvraagformulier
|
|
Het Museum van de Mijnwerkerswoning
is opgenomen in het fietsroutenetwerk |
|
| in de tuinwijk... | ||
 |
Het Museum van
de Mijnwerkerswoning ligt in het hart van de oude tuinwijk rond de gewezen
steenkoolmijn Limburg Maas. De tweewoonst werd gebouwd in 1925 en is een
mooi voorbeeld van de Engelse 'garden city-architectuur'. Het Museum van de Mijnwerkerswoning
wil illustreren hoe arbeiders in de dertiger jaren woonden. |
|
| een lange historie... | ||
|
"Maison pour ouvriers ou
porions" zo luidt de onderdtitel van het oorspronkelijke plan voor
deze tweewoonst die in 1925 op de hoek van de Marie-José en de Dopheidestraat
gebouwd werd. De dubbele woning is gebouwd in echte Maaslandse veldbrandbaksteen die gebakken werden in de steenbakkerijen van het 'Brikkeveldje' bij het Greven. De voorgevel is versierd met namaak-vakwerk. Vanaf 1926 werd ze bewoond door mijnwerkersgezinnen. Later zou deze tweewoonst een aparte betekenis krijgen in de geschiedenis van de Cité. Als kapelanij vormde de linker helft vanaf 1934 o.m. het onderkomen voor kapelaan Maurice Vanschoenbeek die als stichter van het jongenspatronaat en van Patro Eisden een legende werd. Anderen herinneren zich de woning als noodklaslokalen en lokalen van het "Werk van het Kinderwelzijn". Vanaf 1945 werd het volledige gebouw gebruikt als kapelanij en parochiaal secretariaat. Op 12 juni 1985 werd het volledige pand aangekocht door de Gemeente Maasmechelen. Het Gemeentebestuur, de Stichting Erfgoed Eisden, en de Koning Boudewijnstichting restaureerden het geheel tot het huidige Museum van de Mijnwerkerswoning. Sedert de officiële opening, op 8 september 1995, bezochten reeds duizenden bezoekers de tweewoonst. |
|
| EEN MONUMENT VAN EEN MIJNWERKERSTWEEWOONST | ||
Op 1 oktober 2004 werd, bij Ministerieel Besluit, de mijnwerkerstweewoonst geklasseerd als monument. Zowel het gebouw, de tuinen, de inboedel en het archief- en documentatiecentrum kregen dit monumentale statuut. Hiermede werd een waarborg naar de inhoud, de rol en de waarde van het geheel, in elk geval voor een nabije toekomst, verzekerd. Na de recente klasseringen van het H. Hart Instituut en de Sint Barbarakerk telt Maasmechelen een monument meer in zijn cultureel en toeristisch aanbod. In het boek “WONEN in toen en nu” dat Open Monumenten Vlaanderen uitgaf, ruimde men voor onze mijnwerkerstweewoonst liefst 8 pagina’s, met 12 foto’s geïllustreerd, in. Minister Dirk Van Mechelen, o.a. bevoegd voor het Onroerend Erfgoed, koos 22 vormen van wonen voor dit boek uit. Hij schrijft in zijn voorwoord: “Kwalitatieve architectuur is immers het erfgoed van de toekomst, al wordt het soms geconcipieerd omwille van het tijdelijke karakter. De snelheid waarmee onze maatschappij evolueert, plaatst ons voor de uitdaging het potentiële erfgoed van recentere datum in kaart te brengen, om het desgewenst te kunnen beschermen.” |
||
| op visite... | ||
|
Als begin- of
eindpunt van geleide wandelingen door de mijnwerkerscité vormt
het Museum online aanvraagformulier |
|
 |
||
 |
Het
drietalige, originele woonreglement dat naast de voordeur hing vormt een
mooie illustratie van de manier waarop de verhoudingen tussen de werkgever-huisbaas en de arbeider-bewoner verliepen. |
|
 |
De "gooi kamer" in de dertiger jaren... | |
 |
||
 |
De
"woonkeuken" was de kern van het huis waar echt geleefd werd. De kolenkachel was dikwijls de enige warmtebron in de hele woning. De arbeiders genoten van maandelijkse gratis kolenbedelingen... |
|
 |
In
de slaapkamers waren de bedden belegd met de klassieke strozakken. De wandversieringen behoren tot de even klassieke als goedkope reprodukties van "heilige families" en andere symbolische voorstellingen. |
|
 |
De
voor- en achtertuin, heraangelegd volgens de voorschriften van werkgever-huiseigenaar Limburg Maas. |
|
| hoog bezoek... | ||
 |
Op 16 oktober 1922
bracht H.M. Koningin Elisabeth een bezoek aan de Eisdense cité. De "Koninginnelaan", het wit marmeren standbeeld en de "Koninginneschacht" herinneren aan dit bezoek. |
|
online aanvraagformulier |
||
