Bij de start van onze stichting behoorden de conservering en de toegankelijkheid van ons verleden tot een van de doelstellingen van onze geplande werking.

Hiervoor voorzagen we de opzoekingen in de archieven, van Rijksarchieven tot krantenarchieven, parochiale en gemeente en mijnarchieven e.d.

Doelstellingen die wij ook in april 1984, in het allereerste nummer van ons tijdschrift, kenbaar maakten. Toen werden we op een opvallende manier verrast door de reacties van de mensen, zowel van uit het Dorp, van uit de Cité en van voormalige Eisdenaren.

 Want terwijl wij dachten aan het verzamelen van gegevens, onder allerlei vormen, van de oude Eisdense geschiedenis en van het mijnverleden en dit in een archief op te slaan, schonken ons bewoners en voormalige Eisdenaren een rijk en gevarieerd gamma aan familie en arbeidsdocumenten, familie-, vereniging en schoolfoto’s, plannen en boeken.

Dit werd dus een heel sterke start van ons jonge archief.

Dit geheel groeide langzaam maar zeker uit tot een uitgebreid archief dat wij zoals in de oorspronkelijke planning voorzien, ook ter beschikking gesteld werd en wordt van mensen die opzoekingen doen. We hebben door het bijzondere Eisdense verleden ook verschillende opvallende raakpunten met de bredere geschiedenis die het verhaal van een gemeente overschrijden. Zowel voor het verhaal van de verschillende migraties, de oude geschiedenis van het Dorp dat in de 13^de eeuw een eerste maal vermeld werd, het industrieel erfgoed dat van de Brikkenbakkers tot de mijnwerkers reikt, met daarbij de eigen sociale geschiedenis. De bijzondere architectuur en urbanisatie van de tuinwijken en het aparte bewoningsverhaal wekt dan weer de interesse van andere geïnteresseerden.

Van studenten tot professoren we zagen en zien ze als gebruikers van ons archief. Zij zorgden er ook voor dat onze bibliotheek verrijkt werd met een groot aantal thesissen, eindwerken en doctoraatsverhandelingen die aan dit rijk gevarieerde Eisdense verleden gewijd werden.

Jan Kohlbacher