In 1964 verzonken de Europese afzetmarkten in een diepe crisis. Privéaandeelhouders trokken zich langzaam terug uit deze bedreigde sector. De staat nam een tijdlang de last voor verdere uitbating van de mijnen op zich. Maar de zware subsidies dwongen de Belgische staat te saneren. In dec 1965 kondigden ze de sluiting van 5 Waalse mijnen aan. Maar ook de sanering van de Limburgse mijnen werd aangekondigd. De eerste Limburgse mijn van Zwartberg moest vanaf 1 december 1966 dicht. Dit lokte dramatische protesten uit, waarbij 2 mijnwerkers het leven lieten
Maar Zwartberg ging toch dicht en de mijn van Eisden was de volgende. Dit leiden op 21 oct 1970 tot een protestbetoging met 20.000 man in Maasmechelen.
Door de onzekerheid voor de energiebevoorrading als gevolg van de Olie crisis (herinner u de autoloze zondagen) heeft het nog tot 8 dec 1987 geduurd toen de uitbating van de mijn in Eisden definitief stopte.
